Tuesday, September 21, 2010

bibliotek



universitedeyken okulun en sevdigim yerlerinden biri kutuphaneydi. kitap okumaya giderdim bazen. bazen camdan disariyi seyretmeye giderdim. bazen kafami dinlemeye giderdim. ve bazen de ders calismaya giderdim. alt katta multimedya bir bolum vardi. masalarda kulaklikla muzik dinlenebiliyordu. 4-5 kanalli muzik yayini vardi ve bu yayin da ayni bolumdeki plak odasindan yapiliyordu. gidip ordan plak secerdik. gorevli kisi kanallardan birinde calardi onu. kimliginizi alir bir de kulaklik verirdi size. sonra cikarken kulakligi verir kimliginizi geri alirdiniz. o masalarda istatistik, ekonometri gibi igrenc derslere calisirken bir yandan da beethoven dinledigimi hatirliyorum.

kitap okumayi hep cok sevdim. elimde kitap tasimayi. kitap satin almayi. aldigim kitaplari evirip cevirip saatlerce bakmayi. ankara'da dost kitap evinin taksitli kitap satis karti vardi. henuz kredi kartlari ve taksitli alisveris devri baslamamisti. ama biz lisedeyken hepimizin mavis dost karti vardi. taksitle kitap alir, harcliklarimizla oderdik.

simdi yeni evli insanlarin evine gidiyorsunuz. standard bir doseme durumu var. oturma takimi, yemek takimi, yatak odasi takimi, bir oda da cocuk odasi filan. kutuphane??? o yok, cunku artik hersey internette var... yok iste. kitap okuma ruhu internette yok. gece gunduz internet onundeki insanda da kitap okuyan insanin ruhu yok.

burda cok guzel, kocaman bir halk kutuphanesi var. herkese acik. sonra her bolgede ayrica daha kucuk kutuphaneler var. hepsi birbirine bagli. birinden aldiginiz kitabi goturup bir baskasina teslim edebiliyorsunuz. arada haftasonlari gidiyoruz. ya da bazen onunden gecerken soyle bir ugrayip kitap bakiyoruz, kitap aliyoruz. ruh arindirma yerleri bence kutuphaneler. hatta butun sorularin cevaplari da orda. ve belki de bu yuzden bizde kutuphane kulturu de, kullanmak isteseniz kutuphane de pek yok. soru sormak da, cevap aramak da yok kulturumuzde. ne kadar yazik, di mi?

asagidaki kitaplar burdaki kutuphaneden aldigim ilk kitaplar. delice belki ama geri vermeden fotograflarini cektim. okuyup da sevdigi kitaba baglanmasi vardir bir de insanin. kutuphaneden kitap almanin ve sonra geri vermenin tek zorlugu budur iste. insanin yillar boyunca okudugu ve kutuphanesine yerlestirdigi kitaplarindan uzakta yasamasinin zorluklarina hic deginmek bile istemiyorum..


'a man's road back to himself is a return from his spiritual exile, for that is what a personal history amounts to - exile.'

saul bellow/ the actual / 1997




No comments:

Post a Comment